De verborgen kamer is gegroeid vanuit een grote drang naar vrijheid en geïnspireerd door de vele variaties van geheime plekken die in de literatuur of films voorkomen. Zo is er de ‘secret garden’ van Mary uit het boek van Linda Chapman, de put van ‘Alice in Wonderland’ van Lewis Carroll of het schilderij van ‘Erik of het kleine insektenboek’ van Godfried Bomans, verwijzend naar de uitspraak van Leonardo da Vinci: "Wij zijn allen ballingen, levend binnen de lijsten van een vreemd schilderij. Wie dit weet, leeft groot. De overige zijn insecten." De verborgen kamer is een tegengewicht op onze publieke levens op sociale media. Het is een ruimte waar we onze fantasie de vrije loop kunnen laten, zonder ons te moeten verantwoorden of zonder te moeten rekening houden met maatschappelijke verwachtingen of heersende taboes. 

De verborgen kamer betreed je via een klein deurtje. Je start je wandeling langs klassieke rondbogen die soms open en soms gesloten zijn. De verborgen kamer is opgevat als een ruïne waardoor er niet alleen vrije ruimte maar ook een vrije tijd ontstaat. Het grondvlak van de verborgen kamer is als een golvend duinenlandschap dat zich doorheen de tijd vrij beweegt zoals in de verhalen uit ‘De onzichtbare steden’ van Italo Calvino. De wind vormt telkens opnieuw een ander landschap binnen de vaste muren en structuren van de architectuur.

De verborgen kamer is ontstaan tijdens het doctoraatsonderzoek over de genereuze ruimte van Tom Callebaut.